W miniony czwartek szkolna strefa relaksu przemieniła się w wyjątkową przestrzeń teatralną. Uczniowie klasy 7b przygotowali dla swoich rodziców „Szkolne dziadowanie” – artystyczne widowisko, które zabrało widzów w podróż przez najważniejsze epoki literackie, łącząc słowo, muzykę i nastrojową inscenizację.

Od obrzędowości „Dziadów”…

Spektakl rozpoczął się fragmentem Dziadów cz. II Adama Mickiewicza. Młodzi aktorzy wprowadzili publiczność w świat dawnych wierzeń, rytuałów i ludowych opowieści, tworząc atmosferę tajemnicy i zadumy. Nastrojowa muzyka oraz symboliczne rekwizyty dopełniały klimatu, sprawiając, że widzowie w naturalny sposób „weszli” w przestrzeń obrzędu.

…przez renesansową żałobę…

Z epoki romantyzmu publiczność została przeniesiona w czasy renesansu. Uczniowie zaprezentowali wybrane Treny Jana Kochanowskiego – teksty trudne, pełne bólu i rodzicielskiego cierpienia, a jednocześnie ponadczasowe. Recytacje siódmoklasistów, połączone z delikatnym muzycznym tłem, poruszyły wielu oglądających.

…do szekspirowskiej tragedii

Następnie scena należała do dramatycznej opowieści o miłości – fragmentu Romea i Julii Williama Szekspira.

Zakończenie pełne wdzięczności

Finałem wieczoru było wspomnienie Stanisława Sojki – artysty, którego twórczość i wrażliwość muzyczna stały się pięknym dopełnieniem całego wydarzenia. Przywołanie jego słów i muzyki nadało spektaklowi szczególny, refleksyjny ton, a jednocześnie stało się symbolicznym ukłonem w stronę rodzimych twórców.

Wieczór, który zostanie w pamięci

Rodzice z przejęciem śledzili kolejne odsłony literackiej podróży, doceniając zarówno artystyczny kunszt, jak i ogrom pracy, jaki młodzież włożyła w przygotowanie występu. „Szkolne dziadowanie” okazało się czymś więcej niż prezentacją lektur – było pokazem wrażliwości, kulturowej świadomości i twórczej odwagi.

To czwartkowe spotkanie na długo pozostanie w pamięci uczestników jako wyjątkowy wieczór, w którym słowo, muzyka i emocje połączyły się w spójną, piękną całość.